Owady .

BRMTvonUngern

Ma niesamowitą pasję, chce pokazać światu detale owadów, które często niewidzialne są gołym okiem. Specjalizuje się w tzw. makrofotografii i to właśnie tej dziedzinie poświęca najwięcej swojego czasu, doskonaląc technikę oraz światło.

Ireneusz "Irass" Walędzik, bo o nim mowa, urodził się w 1984 roku. Mieszka w małej miejscowości o nazwie Kaszyce Milickie, która znajduje się niedaleko Wrocławia.

Jestem autorem kilku wystaw oraz laureatem konkursów organizowanych przez National Geographic Polska, Sony World Photography Awards, Polish International Exhibition, Świat Obrazu, Digital Photographer of the Year Awards.

Publikował zdjęcia w "Digital Camera World, "National Geographic", "Foto-Kurier", "Digital Photographer", "Digital Camera Polska" oraz "Photo Plus".

....

Ludzie nie lubia owadow . Wola koty i to wlochate . Tymczasem wynika to tylko z olbrzymich roznic budowy miedzy owadem a ssakiem . Jednakze patrzac z punktu widzenia biologa owady zachwycaja precyzja budowy nawet te nie lubiane pajaki . W swoim rodzaju jest to piekno . I oczywiscie swiadczy o tworcy tej precyzji czyli Bogu . Od razu dodam ze wszelkie zlo jakie niesie robactwo typu choroby to skutek grzechu pierworodnego . Zreszta glodne kotki typu lwy i pantery tez nie sa milutkimi przytulankami . Gdyby czlowiek nie zgrzeszyl owady to tez byla by sama radosc .

BRMTvonUngern

RMF 24
Fakty
Nauka
Słońce pomaga mrówkom w nawigacji do tyłu
Słońce pomaga mrówkom w nawigacji do tyłu

Dzisiaj, 19 stycznia (19:45)

Mrówki mają zasłużoną opinię bardzo pracowitych i dobrze zorientowanych, ale jak się okazuje nawet wiedząc o tym wciąż nie dość docenialiśmy ich zdolności nawigacyjnych. Do tej pory. Ogłoszone właśnie wyniki badań międzynarodowej grupy naukowców wskazują, że mrówki równie dobrze znajdują drogę idąc do przodu i do tyłu, w czym pomaga im dobra pamięć i... słońce. Pisze o tym w najnowszym numerze czasopismo "Current Biology".
Mrówka z gatunku Myrmecia piliventris ciągnie swoją zdobycz
/Ajay Narendra /materiały prasowe

Sposób marszu mrówek zależy oczywiście od wielkości zdobyczy - z małą idą do przodu, większą muszą ciągnąć za sobą i wtedy idą tyłem. Wyraźnie widać przy tym, że nie ma to znaczenia dla tego, jak sprawnie trafiają do mrowiska. Badacze z University of Edinburgh, University of Lincoln, Australian National University i French National Center for Scientific Research postanowili sprawdzić, jak im się to udaje. Okazało się, że kierunek marszu nie wpływa na ich zdolności nawigacyjne.

Nasze podstawowe odkrycie to fakt, że mrówki potrafią całkowicie oddzielić kierunek przemieszczania się od swojego ustawienia - mówi Antoine Wystrach z University of Edinburgh. Potrafią utrzymać ten kierunek, na przykład na północ bez względu na to, jak zmieniają swoją orientację - dodaje. To sugeruje, że ich zdolności są większe, niż myślano, potrafią rozpoznawać znane sobie otoczenie niezależnie od ustawienia. To stoi w jawnej sprzeczności z tym, co myśleliśmy o przechowywaniu wspomnień przez mózg owada - dodaje Wystrach.

Mrówka z badanego też gatunku Cataglyphis velox
/Michael Mangan i Hugh Pastoll /materiały prasowe

Autorzy pracy prowadzili eksperyment z udziałem pustynnych mrówek Cataglyphis velox w rejonie hiszpańskiej Sevilli. Budowali im specjalny tor przeszkód i po jego przejściu dawali na powrót okruchy ciastek w rozmiarach takich, by mogły być niesione przodem lub ciągnięte tyłem. Idące przodem radziły sobie dobrze, idące tyłem też, pod warunkiem, że co jakiś czas zatrzymywały się, puszczały zdobycz i oglądały się za siebie. Potem chwytały ciastko i ruszały dalej. Takie zachowanie robi wrażenie, bo jest możliwe dzięki wykorzystaniu trzech rożnych wspomnień, pamięci otoczenia, pamięci kierunku marszu i pamięci, gdzie zostało ciastko i skąd można je ponownie wziąć - dodaje Wystrach.

Dalsze eksperymenty pokazały, że mrówki trzymają się kierunku, zwracając uwagę na to, jak padają promienie słoneczne i są w stanie tego pilnować niezależnie od tego, czy zmierzają tam przodem, tyłem, czy bokiem. Można je jednak zmylić z pomocą lustra, kiedy zasugeruje im się inne położenie Słońca. Taka nawigacja wymaga już świadomości zależności przestrzennych otaczającego je świata, w oderwaniu od nich samych. Fakt, że tak wyrafinowany system obliczeniowy mieści się w mózgu mniejszym od łebka szpilki, jest dla badaczy pewnym wyzwaniem, jeśli dokładnie ten mechanizm zrozumieją, być może będą w stanie w podobny wyposażyć choćby miniaturowe roboty.
Grzegorz Jasiński

...

Wlasnie taki owad chodzi i wie gdzie a jeszcze lata. A przeciez toto ile ma tego mozgu? JAK TO SIE DZIEJE?! Latwo powiedziec lata ale JAK! Nie wiemy dokladnie! To jest do odkrycia. Zeby bylo ciekawiej mrowki nie sa osobnikami jal ludzie. Mrowisko jest dopiero organizmem. Pojedyncze owady jak paznokcie czy wlosy sie obcina a organizm trwa. Widzimy tutaj jawny absurd teorii ewolucji. To nie moglo powstac samo. Tu stoi za tym Stwórca, Wyraznie widac w tym Boga.