Wniebowstąpienie Pańskie!

BRMTvonUngern

Objawienie sie Chrystusa w Wieczerniku nie zakonczylo oczywiscie pobytu Zmartwychstalego wraz z cialem na ziemi.Ogolem jak wiemy z listow Chrystusa widzialo pozniej PONAD PIECIUSET BRACI!!!A przeciez sa i SIOSTRY!Trudno przypuscic aby na tlumy skladali sie sami mezczyzni.Ogolem wiec dochodzi liczba do ok 1200!!!
Po to jest ta statystyka aby ukazac ten fakt!A tych 1200 moglo jeszcze wtedy swiadczyc.
TAK WIDZIALEM!TAK ZABITY NA KRZYZU A POZNIEJ BYL WSROD NAS!
Normalnie tak jabyscie dzis poszli do wsi i zapytali o cos a tam wam pokazuja!

Jan :

Potem znowu ukazał się Jezus nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie złowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus.
>>>>
Znow nie poznali!
>>>
A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, czy macie co na posiłek?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę - był bowiem prawie nagi - i rzucił się w morze.
>>>
Jednak cos tym razem sie udalo rozpoznac!
>>>>
Reszta uczniów dobiła łodzią, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko - tylko około dwustu łokci3.
A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, któreście teraz ułowili». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości, sieć się nie rozerwała. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?» bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im - podobnie i rybę. To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.

Piotr otrzymuje władzę pasterską

A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje!» I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje!». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje!
>>>>
Trzykrotne powtorzenie wynika z tego ze w judaizmie dopiero po TRZECH wypowiedzeniach przysiega nabierala mocy!Bo jeden raz to moglo sie komus wymknac nieopatrznie.Ale TRZY RAZY to juz nie przypadek!
I w ten sposob powstalo PAPIESTWO!
>>>>

Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»

Odmienny los umiłowanego ucznia

Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus,
(czyli Jana ktory to pisze)
a który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi
>>>>
Jak widac uczty byly NA LEZACO!!!
>>>>
i powiedział: «Panie, kto jest ten, który Cię zdradzi?» Gdy więc go Piotr ujrzał, rzekł do Jezusa: «Panie, a co z tym będzie?» Odpowiedział mu Jezus: «Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za Mną!» Rozeszła się wśród braci wieść, że uczeń ów nie umrze. Ale Jezus nie powiedział mu, że nie umrze, lecz: «Jeśli Ja chcę, aby pozostał aż przyjdę, co tobie do tego?»
Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe. Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by trzeba napisać.
Exclamation

Lk
Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.
Mk-Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.

Lk-Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jerozolimy, gdzie stale przebywali w świątyni, błogosławiąc Boga.
>>>>
Jest to Szczesliwe Zakonczenie ktore nie jest koncem a dopiero POCZATKIEM!

BRMTvonUngern

Chrystus wstąpił do Nieba ze swoim ciałem. A co z naszymi ciałami? Wniebowstąpienie daje wskazówki
Łukasz Kobeszko | 13/05/2018
MĘŻCZYZNA NA TLE NIEBA
Jenny Hill/Unsplash | CC0
Udostępnij Komentuj
O co tak naprawdę chodzi w świętowaniu Wniebowstąpienia Jezusa? Często o tym zapominamy, ale ta uroczystość wiele mówi o życiu człowieka po ziemskiej śmierci.

Wniebowstąpienie to ukoronowanie czterdziestodniowej radości Zmartwychwstania. Tajemnica tego wydarzenia dopełni się, gdy wejdą do Nieba członkowie Mistycznego Ciała Chrystusa – wierni Kościoła. Jest to święto skierowane ku przyszłości i czasom ostatecznym, podkreślające wywyższenie ludzkiej natury, którą Bóg zdecydował się posadzić po swojej prawicy.

Czytaj także: Wielkanocny cud. Lekarze odłączyli chłopca od aparatury, a on „zmartwychwstał”

Wniebowstąpienie lakonicznie opisane
O tym, że po okresie 40 dni od Paschy Chrystus wstąpił do Nieba w obecności Apostołów, Pismo Święte mówi trzykrotnie. Najpierw, na samym końcu Ewangelii św. Łukasza, gdzie ewangelista lakonicznie informuje o samym fakcie: „Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba” (Łk 24, 50-51).

Św. Marek Ewangelista również wspomina o tym wydarzeniu jednym, krótkim zdaniem: „Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga” (Mk 16, 19). Autor zwraca uwagę, że tuż przed Wniebowstąpieniem Chrystus przypomniał Apostołom o misyjnym głoszeniu Ewangelii „całemu stworzeniu”, udzielaniu chrztu oraz cudach, które w imię Boże będą mogli czynić uczniowie Pana.

Za trzecim razem – na początku Dziejów Apostolskich, wydarzenie również nie zostało opisane szczegółowo: „Uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu” (Dz 1, 9), niemniej Biblia dodaje, że oszołomionym i wpatrującym się w obłoki Apostołom ukazali się „dwaj mężowie w białych szatach” i zapewnili: „Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba” (Dz 1, 11).

Tryumf Chrystusa, tryumf ludzkiej natury
Dzieje Apostolskie zwracają uwagę, że tuż przed Wniebowstąpieniem, gdy Chrystus zapowiadał bliskie przyjście Ducha Świętego, Apostołowie zapytali Pana, czy w tym czasie przywróci królestwo Izraela. Jezus odpowiada w prosty sposób: „Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą” i prosi, aby uczniowie zostali świadkami wszystkiego, co zobaczyli i usłyszeli w „Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi” (Dz 1, 6- Cool

.

Misją Syna Bożego nie było więc dokonanie na Ziemi zmian politycznych, ale ustanowienie wiecznego królestwa w innej rzeczywistości, do którego zostali zaproszeni wszyscy ludzie, niezależnie od płci, narodowości, statusu społecznego i materialnego.

Wniebowstąpienie jest bowiem tryumfem nie tylko Syna Bożego, który Zmartwychwstaniem pokonał śmierć, piekło i szatana, ale również ułomnej i słabej ludzkiej natury, której Bóg tak zdecydował się zaufać, że nie zawahał się przygotować miejsca w Niebie.

Czytaj także: Trwa okres wielkanocny. Co zrobić, żeby doświadczyć mocy Zmartwychwstałego?

Posadził nas na wyżynach niebieskich
Wejście Chrystusa na niebiosa to zarazem wejście Arcykapłana Nowego Przymierza do domu Ojca, do „świętego świętych”, aby wstawiać się za ludzkością. W 2 rozdziale Listu do Efezjan, święty Apostoł Paweł podkreśla:

Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia. Łaską bowiem jesteście zbawieni. Razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich – w Chrystusie Jezusie (…).
Wniebowstąpienie to zarazem wielkie uwielbienie Chrystusa, który jeszcze kilka tygodni wcześniej przyjął okrutną mękę i cierpienia. Pokazuje, jak Boża wszechmoc może podnieść i zbawić z upadku, poniżenia i śmierci.

Ciało ludzkie i niebieskie
Pismo Święte pokazuje dobitnie, że Chrystus wstąpił do Nieba ze swoim fizycznym ciałem, ciałem, na którym znajdowały się ślady męki, które po Zmartwychwstaniu pokazał Apostołowi Tomaszowi, domagającemu się dowodu Jego powstania z martwych.

Jest to więc wyraźna sugestia, że pod koniec czasów zmartwychwstaniemy również z naszymi ciałami. Podobnie jednak jak ciało Chrystusa po Zmartwychwstaniu, będą to ciała przemienione.

Dzięki Wniebowstąpieniu w widomy sposób Chrystus pojednał to, co przez upadek Adama i Ewy w raju zostało rozdzielone i zniszczone przez grzech: nasze ciało ludzkie i ciało niebieskie, stworzone na samym początku świata.

„Nasza natura, niegdyś upadła, została podniesiona przez aniołów i umieszczona na Boskim Tronie w sposób przekraczający wszelkie rozumienie” – śpiewa się na Wschodzie podczas jutrzni tej uroczystości.

Wniebowstąpienie jest więc świętem niosącym w sobie olbrzymią dawkę nadziei, radości i chrześcijańskiego optymizmu. Ojcowie Kościoła – św. Jan Chryzostom i św. Augustyn zwracają uwagę, że w osobie wstępującego na niebiosa Chrystusa Boskość jeszcze raz złączyła się z naturą człowieka, a ludzie zostali upodobnieni do aniołów.

W czwartek czy w niedzielę?
Uroczystość Wniebowstąpienia obchodzono już od pierwszych wieków chrześcijaństwa, według postanowień Apostołów w równo czterdziesty dzień po Zmartwychwstaniu. Dzień ten przypada w czwartek po szóstej niedzieli wielkanocnej.

W Kościele katolickim z przyczyn praktycznych – w wielu krajach nie jest to bowiem dzień wolny od pracy – w ostatnich dekadach lokalne konferencje biskupów mogą zadecydować o przeniesieniu obchodów liturgicznych na siódmą niedzielę po Wielkanocy, aby umożliwić większej ilości wiernych uczestnictwo w uroczystości. Tak stało się również w Polsce od 2004 roku.

...

Jezus pokazuje nam oczywiscie droge jak zawsze idac nia... Nigdy teoretycznie!