Wojna w Tadżykistanie .

BRMTvonUngern · Wysłany: Pią 11:27, 06 Mar 2015 Temat postu:

Działacz tadżyckiej opozycji zastrzelony w Stambule

Tadżycki opozycjonista Umarali Kuwwatow został zastrzelony w czwartek wieczorem w Stambule - podały w piątek media tureckie. Kuwwatow był założycielem opozycyjnej Grupy 24, szczególnie aktywnej w mediach społecznościowych.

Według policji Kuwwatow został zaatakowany w dzielnicy Fatih przez zabójcę, który zdołał uciec. Opozycjonista zmarł zanim na miejsce przybyło pogotowie. Policja turecka wszczęła śledztwo w sprawie zabójstwa.

W zeszłym roku Sąd Najwyższy Tadżykistanu uznał Grupę 24 za "organizację ekstremistyczną" i nakazał zablokowanie jej strony internetowej.

Kuwwatow znalazł schronienie najpierw w Rosji i Zjednoczonych Emiratach Arabskich, a od pewnego czasu mieszkał w Turcji wraz z rodziną. Władze Tadżykistanu oskarżyły opozycjonistę o szereg przestępstw, w tym ekstremizm, przestępstwa gospodarcze i wzięcie zakładników. Turcja odmawiała ekstradycji Kuwwatowa.

W Tadżykistanie niepodzielną władzę sprawuje od 1992 roku prezydent Emomali Rachmon. Kierowana przez niego Ludowo-Demokratyczna Partia Tadżykistanu (LDPT) wygrała wybory parlamentarne z 1 marca, które - według OBWE - nie spełniały norm demokratycznych.

...

Rosyjski swiat ...

BRMTvonUngern

Tadżykistan na skraju wojny domowej - będzie kolejną Syrią?
Robert Cheda
11 września 2015, 10:34
Władze Tadżykistanu zdelegalizowały partię islamskiej opozycji, jedyną działającą legalnie w posowieckiej Azji Środkowej. W efekcie bunt podniósł wiceminister obrony, który wraz z elitarnym batalionem szturmowym zaatakował gmachy rządowe. W ocenie wielu ekspertów Tadżykistan ponownie stanął na skraju wojny domowej, która może uczynić z tego państwa nową Syrię i rozlać niestabilność na cały region. W kierunku Europy ruszyłaby wówczas kolejna fala wojennych uciekinierów. Kto jednak skorzysta na wybuchowej sytuacji?

28 sierpnia tadżyckie ministerstwo sprawiedliwości wezwało Partię Odrodzenia Islamskiego (POI) do zaprzestania działalności. Formalnym pretekstem był rzekomo masowy odpływ członków partii, co doprowadziło do likwidacji komórek w ponad 50 rejonach administracyjnych i najważniejszych miastach. 31 sierpnia ministerstwo zadecydowało o prawnej delegalizacji głównej islamskiej siły politycznej i opozycyjnej zarazem.

Na efekty nie trzeba było długo czekać. 4 września posłuszeństwo prezydentowi Emomali Rahmonowi wypowiedział były opozycyjny komendant polowy, a obecnie wiceminister obrony ds. logistyki i bezpieczeństwa sił zbrojnych, generał major Abduhalim Nazarzody, który zbuntował elitarny batalion szturmowy. Rebelianci uderzyli w stolicy kraju Duszanbe, atakując gmach własnego ministerstwa, składy broni i posterunki milicyjne. W efekcie zdobyli kilka ciężarówek broni i amunicji, po czym przerwali pierścień pospiesznie ściągniętych wojsk, wycofując się w Góry Pamiru, ok. 150 km od stolicy. O tym, że walki były zacięte świadczą straty. Według oficjalnych, a więc zaniżonych danych, po stronie rządowej poległo ok. czterdziestu żołnierzy i funkcjonariuszy. Rebelianci mieli utracić siedemnastu zabitych.

Obecną sytuację można uznać za patową, bo choć prezydent Rahmon ogłosił operację antyterrorystyczną, to o sukcesach jakoś nie słychać. Z drugiej strony, generalski bunt nie jest czymś niezwykłym w kraju, gdzie konflikt polityczny tli się od wielu lat. Jednak tym razem eksperci są przekonani o jakościowej zmianie sytuacji wewnętrznej i międzynarodowej Tadżykistanu, która może uczynić zeń drugą Syrię i zapalnik islamskiego radykalizmu w posowieckiej Azji Środkowej. Z konsekwencjami także dla Rosji i Europy, choćby w postaci nowej fali uchodźców wojennych. Aby zrozumieć w pełni możliwe następstwa, trzeba jednak powrócić do lat 90. XX w.

Klanowa rzeź

Tadżykistan, tak jak inne sowieckie republiki, przeżywał na początku lat 90. odrodzenie narodowe, tu połączone jednak z islamskim. Gdy rozpadło się ZSRR, miejscowym elitom nie udało się podzielić władzy i kraj ogarnęła wojna domowa. Do walki stanęły rządzące w epoce sowieckiej klany leninabadzki i kulabski - z ich rodzinnych szeregów rekrutowały się republikańskie KPZR oraz KGB i MSW. Przeciwnikami były klany pamirski i karatageński - pierwszy reprezentował opozycyjną inteligencję, drugi - muzułmańską prowincję. Wojna trwała od 1992 po 1997 r. i kosztowała życie, co najmniej 60 tys. Tadżyków, nie licząc zaginionych bez śladu, o co było szczególnie łatwo, bo walczący wyrzynali całe kiszłaki (wioski).

Konflikt zrujnował gospodarkę, dlatego Tadżykistan opuściło 250 tys. uchodźców, a wymuszona migracja wewnętrzna dotknęła miliona osób. W 1997 r. pod presją Rosji, Iranu i Uzbekistanu klany zawarły pokój, nad którym czuwała komisja ds. pojednania. Zjednoczona Opozycja Islamska, która przekształciła się w legalną Partię Odrodzenia Islamskiego otrzymała 30 proc. miejsc we władzach, a polowi komendanci zintegrowali się z przeciwnikami w narodowej armii. Na czele państwa stanął przedstawiciel nomenklatury KPZR, były dyrektor sowchozu Emomali Rahmonow, który znacjonalizował nazwisko na Rahmon. Gwarantem porozumień pozostaje rosyjska 201 dywizja zmotoryzowana, przekształcona następnie w 201 bazę. Liczba rosyjskich żołnierzy i personelu FSB sięga 7,5 tys.

Porozumienie pokojowe stało się podstawą chwiejnej równowagi, która zapobiegała dotąd recydywie wojennej. Choć główna zasługa leżała po stronie egzotycznej demokratyczno-islamskiej opozycji pod przywództwem Saida Nuri. Nie można tego powiedzieć o obozie władzy, szczególnie po 11 września 2001 r. Amerykańska inwazja w sąsiednim Afganistanie sprawiła, że islam przestał być w Azji Środkowej modnym nurtem. Bez oglądania się na opozycję prezydent zmienił ordynację wyborczą, nie ograniczając w praktyce ilości własnych kadencji. Policja polityczna po kolei eliminowała b. komendantów polowych oraz polityków opozycji.

Sam Nuri szybko zachorował i równie szybko umarł, co dało asumpt do podejrzeń o otrucie. Zmieniono także prawo wyznaniowe, narzucając kontrolę państwa nad religią. Skutek był taki, że POI otrzymała w zeszłorocznych wyborach parlamentarnych 1,63 proc. poparcia obywateli, bez wątpienia w wyniku fałszerstwa wyborczego. 2015 r. przyniósł logicznie delegalizację głównej siły opozycyjnej, a według radia Ozodi (Swoboda) masowa rezygnacja z przynależności partyjnej to skutek równie masowego zastraszania przez policję polityczną.

Nie wszystko przebiega gładko ponieważ byli komendanci nie składają potulnie broni, co pokazuje generalski bunt, i krajem wstrząsają zbrojne walki. Sytuację komplikuje fakt ostrej konkurencji władzy i opozycji o korupcyjne i kryminalne dochody z afgańskiego przemytu - narkotyków, broni i ludzi. To dlatego w 2012 r. i 2013 r. w strefie pogranicznej wybuchały bunty, które tłumiło wojsko, ponosząc straty liczone w kilkuset zabitych i rannych. Obecnie prezydent Rahmon postanowił zagarnąć całą pulę polityczną, co zdaniem ekspertów jest dla władzy niezwykle ryzykowne. Tadżykistanowi grozi wojenna recydywa, a Azji Środkowej powstanie Syrii-bis, z której rozleje się morowa zaraza islamizmu.

Syria-bis

Poczynania Duszanbe są ryzykowne, bo POI była społecznym "zaworem bezpieczeństwa", kanalizując i studząc radykalne nastroje islamistów. Była też regionalnym ewenementem, bo w Uzbekistanie, Kazachstanie, Turkmenii i Kirgizji podobna działalność polityczna jest zakazana. Ponadto wspomnienie krwawej wojny domowej hamowało sprzeciw Tadżyków wobec narastającej dyktatury Rahmona.

Społeczne napięcia rozładowywała także masowa emigracja zarobkowa, szczególnie do Rosji, która decydowała o skromnym dobrobycie rodzin pozostawionych w kraju. Ponad 30 proc. PKB stanowiły pieniężne przekazy zarobkowych migrantów, których liczbę w Rosji ocenia się na milion osób (wobec 8,5 mln mieszkańców Tadżykistanu).

Wreszcie Rahmon prowadził zręczną politykę zagraniczną, unikając zbytniego zbliżenia z Rosją, USA i Chinami, czerpiąc za to wszelkie wygody z wielostronności. Ze względu na stałą groźbę ataku afgańskich talibów, a od niedawna Państwa Islamskiego (PI), Tadżykistan mógł liczyć na pomoc mocarstw, co chroniło także przed zakusami Uzbekistanu, bo Duszanbe i Taszkient są w stanie permanentnego konfliktu o wodę i surowce energetyczne. To wszystko było, bo ostatnie wydarzenia w połączeniu z rozwojem sytuacji międzynarodowej czynią z Tadżykistanu wymarzony cel ataku dla własnych i obcych ekstremistów.

W Syrii i Iraku walczy ok. 700 Tadżyków, a liczba emisariuszy PI zabitych lub zatrzymanych w Tadżykistanie sięgnęła tylko od początku roku 100 osób. Przykładem do naśladowania został były dowódca tadżyckiego OMON (sił specjalnych MSW) pułkownik Gulmadiar Halimow, który zdezerterował w 2014 r. i dowodził narodowym oddziałem w bliskowschodnim konflikcie. Jako powód ucieczki podał prześladowania polityczne i religijne, obiecując powrót oraz rozprawę z reżimem. Halimow odbył wcześniej szkolenia antyterrorystyczne w USA i Rosji.

Podobnym przykładem jest zbuntowany wiceminister Abduhalim Nazarzody, absolwent rosyjskiej szkoły oficerskiej i uczestnik amerykańskich kursów wojskowych. Pod sztandary radykalnego islamu i dowództwo takich komendantów może zaciągnąć się pokaźna liczba niezadowolonych, a wtedy wymuszony powrót wielu tysięcy migrantów zarobkowych z Rosji stanie się prawdziwym zapalnikiem. Dlaczego wymuszony? Takie są skutki rosyjskiego kryzysu gospodarczego i rosnącego bezrobocia. Dane centralnego banku Tadżykistanu nie pozostawiają złudzeń. Wpływy pieniężne od migrantów zmalały w pierwszym półroczu o 42 proc.

Tak źle nie było nawet w 2008 r., gdy wartość przekazów spadła o 8-10 proc. Fala masowych powrotów jest niebezpieczna społecznie także dlatego, że paradoksalnie to w Rosji migranci są poddawani największej indoktrynacji islamistycznej, wracając do ojczyzny jako gotowy "produkt" terrorystyczny.

Ponadto, w dorosłe życie wchodzi nowe pokolenie, które nie pamięta już wojennych koszmarów i jest gotowe do konfrontacji z obozem władzy. W takiej sytuacji o wznowienie wojny domowej nietrudno, co przyciągnie do Tadżykistanu międzynarodówkę islamistyczną, na wzór Iraku i Syrii. Nieprzypadkowo PI ogłosiło za swój cel zbrojne powstanie Środkowoazjatyckiego Kalifatu. W odróżnieniu od azjatyckich sąsiadów kraj jest pozbawiony surowców i bogactw, pełniąc rolę gospodarczego pariasa i najsłabszego ogniwa politycznego regionu. Tadżykistan podzielony wojną i podatny na destabilizację z zewnątrz jest wymarzoną bazą wypadową do ofensywy terrorystycznej wobec innych republik azjatyckich, Kaukazu i Rosji.

Czy możemy zatem spodziewać się nowego potoku uchodźców wojennych i migrantów ekonomicznych tym razem z Azji Środkowej, którzy ze względu na rosyjski kryzys gospodarczy nie zatrzymają się w tym kraju, tylko obiorą za cel wymarzoną Europę dobrobytu? Jeśli tak, to możemy być pewni, że tym razem główny nurt nie ominie Polski.

Trudna wiosna?

Bodaj najlepszy rosyjski wostokowied, czyli ekspert ds. Azji i Bliskiego Wschodu, Aleksiej Małaszenko twierdzi wprawdzie, że do eskalacji wojny w Tadżykistanie nie dojdzie przed wiosną 2016 r., bo zimą w Górach Pamiru wojować się nie da. Za to wiosną może ruszyć masowy społeczny protest, wprost proporcjonalny do tempa nieuchronnego kryzysu gospodarczego i politycznego w Tadżykistanie. Co wtedy zrobią mocarstwa? USA do końca prezydentury Obamy na pewno nie zaangażują się w kolejną islamską wojnę. Tym bardziej prowadzoną w kraju, którego Amerykanie nie są w stanie odnaleźć na mapie. Raczej spokojnie śpi Pekin, przekonany, że własna potęga ekonomiczna czyni zeń pożądanego partnera dla każdej tadżyckiej władzy, nawet fundamentalistów. Pozostaje więc tylko Rosja, która już stara się wyciągnąć z awantury największe korzyści. Rahmon robił dotąd, co mógł, aby nie podpisywać akcesu do Euroazjatyckiego Związku Ekonomicznego, rosyjskiego pomysłu na reintegrację b. ZSRR. Z drugiej strony, bardzo chętnie przyjmuje z Moskwy milionowe kredyty i uzbrojenie.

W rozmowie telefonicznej Putina z tadżyckim kolegą rosyjski prezydent nazwał generalski bunt przejawem zewnętrznej agresji islamskich ekstremistów. To ulubiona polityczna płyta, którą Kreml odtwarza przy każdej okazji. Nic lepiej nie usprawiedliwia zwiększonej obecności Rosji w Tadżykistanie i Azji Środkowej, niż konieczność sojuszniczej pomocy i wspólnej walki dobra ze złem. Podobnie jest z uzasadnieniem projektu anty-NATO, czyli wspólnych sił wojskowych Organizacji Zbiorowego Bezpieczeństwa WNP, która istnieje pod egidą Moskwy, a której sygnatariuszem jest Duszanbe. Walka z terroryzmem, na głębokich przedpolach Europy i w imię wspólnych wartości, to także dobra karta w negocjacjach o powrót Rosji do grona państw cywilizowanych i o zniesieniu unijnych sankcji. To zatem jeszcze jeden atut w grze o Ukrainę.

Teraz wszystko zależy od pychy tadżyckiego chana. Zdaniem Małaszenki jeśli Rahmon będzie starał się ograć wszystkich, nie wyłączając Rosji i Państwa Islamskiego, można już odliczać czas do wybuchu wojny. A zatem napływu fali tadżyckiej, a szerzej środkowoazjatyckiej migracji do Europy.

..

Tam Ruscy ,,pomagaja" od poczatku wiec jest pieklo.

BRMTvonUngern

Główna partia opozycji Tadżykistanu uznana za organizację terrorystyczną
akt. 29 września 2015, 23:21
Władze Tadżykistanu uznały główną partię opozycyjną za "organizację terrorystyczną", oskarżając ją o to, że stała za krwawymi zajściami z początku września, w których zginęło niemal 30 osób.

Sąd Najwyższy Tadżykistanu przychylił się do wniosku prokuratora generalnego o uznanie za terrorystyczną opozycyjnej Partii Islamskiego Odrodzenia Tadżykistanu (PIOT) i zakazał jej działalności w tej środkowoazjatyckiej republice.

- Celem tej partii było obalenie porządku konstytucyjnego w Tadżykistanie - orzekł sąd, uzasadniając wyrok. Podkreślił, że w ciągu ostatnich pięciu lat 45 członków PIOT popełniło szereg poważnych przestępstw.

Władze Tadżykistanu oskarżyły członków partii, uważanej za ugrupowanie umiarkowane, że to oni stali za wydarzeniami z początku września; w następstwie rozruchów w Duszanbe i w innych miejscowościach zginęło prawie 30 osób.

Według prezydenta Emomalego Rachmona zbrojną rewoltę wywołali partyzanci wierni PIOT, jedynej do niedawna w Azji Środkowej legalnej partii politycznej odwołującej się do islamu. Pod koniec sierpnia decyzją tadżyckiego rządu została ona rozwiązana. Odrzucenie apelacji stało się formalnością.

Przejmując dowództwo nad obławą na buntowników, prezydent Tadżykistanu zrównał ich z dżihadystami z Państwa Islamskiego (IS), uzasadniając w ten sposób celowość represji wobec przywódców i działaczy PIOT.

...

Ruski swiat. Kto nie pasuje wladzy ten terrorysta.

BRMTvonUngern

ISIS a Azja Centralna. Realny problem czy pretekst do rozprawy z opozycją?
oprac.Adam Parfieniuk
5 października 2015, 16:42
Czy Azja Centralna może paść kolejnym łupem Państwa Islamskiego? Tak przekonują autokratyczni przywódcy państw regionu, którzy właśnie z tego powodu ostro angażują się w walkę z dżihadystami. Jednak jeśli przyjrzeć się bliżej ich działaniom, okaże się, że to, co przedstawiają jako batalię z fundamentalistami, w gruncie rzeczy jest kampanią wymierzoną w politycznych przeciwników. I paradoksalnie może ona przynieść opłakane skutki w postaci wzrostu realnego islamskiego radykalizmu, który ma szanse stać się jedynym ujściem społecznego niezadowolenia.

We wrześniu władze Tadżykistanu aresztowały 13 członków Islamskiej Partii Odrodzenia, a kolejnym 50 działaczom skonfiskowano paszporty. Wszystko działo się kilka dni po szczycie Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym (CSTO) w Duszanbe, stolicy kraju. Głównym tematem rozmów było zagrożenie, jakie dla Centralnej Azji stanowi Państwo Islamskie.

Najznamienitszym gościem szczytu był prezydent Rosji, Władimir Putin. Kreml podkreśla, że zagrożenie islamskim ekstremizmem w Azji Centralnej jest poważne. CSTO, w którym centralną rolę odgrywa Rosja, jeszcze w ubiegłym roku ostrzegało, że w regionie dochodzi do "próby utworzenia swego rodzaju podziemnego państwa ekstremistów".

Prezydent Tadżykistanu, Emomali Rahmon, w umiejętny sposób wykorzystuje te nastroje i ubiera w fundamentalistyczne szaty muzułmańskich polityków, którzy niekoniecznie mają coś wspólnego z islamem w najostrzejszej odmianie.

Aresztowanie z "Raportu mniejszości"

Dzień po wspomnianej serii zatrzymań prokuratura opublikowała zadziwiające oświadczenie, z którego wynikało, że członkowie partii nie popełnili żadnych przestępstw. Zostali aresztowani na poczet zapobiegania przyszłym aktom terroryzmu. Wszystkim zarzucono powiązania z gen. mjr Abduhalimem Nazarzodą, który dowodził elitarnym zbuntowanym batalionem szturmowym. Władze już uporały się z renegatem, który został zlikwidowany w akcji służb specjalnych.

Samo aresztowanie działaczy przypomina film "Raport mniejszości", z tą różnicą, że zamiast trzech jasnowidzów przewidujących przyszłe przestępstwa, mamy jednego - wszechwładnego prezydenta Emomaliego Rahmona. - Tadżyckie władze mają obowiązek postawić tym ludziom konkretne zarzuty lub wypuścić ich, utrzymując zasadę domniemania niewinności. Nie mogą przetrzymywać opozycjonistów na podstawie fałszywych twierdzeń o zapobieganiu przyszłych przestępstw - komentował na łamach "The Diplomat" Hugh Williamson, dyrektor Human Rights Watch w Europie i Azji Centralnej. Amnesty International ostrzegła, że zatrzymanym grozi nieuczciwy proces, a nawet tortury.

Wyciąć opozycję

Aresztowania to kolejny etap rozprawy ze zdelegalizowaną partią islamską, która w 2006 roku zbojkotowała wybory prezydenckie wygrane przez obecnego autorytarnego przywódcę. Od tamtej pory konflikt między środowiskiem prezydenta a islamskimi politykami się nasilał. Apogeum nastąpiło w momencie wspomnianego buntu oficera. Rahmon i jego administracja utrzymują, że generał działał z inspiracji i rozkazu partii, która odpowiedziała w ten sposób na delegalizację. Z kolei przewodniczący partii, Muhiddin Kabiri, który przebywa na emigracji, twierdzi, że jego środowisko nie miało nic wspólnego z rewoltą wojskowego.

Coraz więcej komentatorów zauważa, że pod pretekstem walki z islamską radykalizacją Rahmon przeprowadza czystki w środowisku opozycjonistów. Tamerlan Ibraimow, politolog z sąsiedniego Kirgistanu twierdzi, że Islamska Partia Odrodzenia jest daleka od ekstremizmu, a bezpardonowe metody działania prezydenta mogą ów ekstremizm wzmocnić. - (Partia) nie mogła stanowić żadnego zagrożenia dla bezpieczeństwa i politycznej pozycji reżimu Rahmona. (…) Delegalizacja partii pokazała, że polityczny nacisk przyczynia się tylko do wzrostu ekstremizmu w tym społeczeństwie - oceniał Kirgiz w serwisie "The Diplomat".

Mechanizm podobny do tadżyckiego realizuje także prezydent Uzbekistanu, Islam Karimow, który również wykorzystuje potencjalne zagrożenie ze strony ISIS do podcinania skrzydeł opozycji. Karimow także wprowadził w swoim kraju prawo, które pozwala odebrać obywatelstwo osobom szkodzącym ojczyźnie, działającym na rzecz obcych państw lub popełniającym zbrodnie przeciwko pokojowi i bezpieczeństwu. W realiach władzy autorytarnej takie zapisy pozwalają na dyskryminację opozycji oraz blokadę wyjazdów i powrotów do kraju.

Azja Centralna na tle innych

W sytuacji, w której CSTO mówi o "tworzeniu ekstremistycznego państwa podziemnego w Azji Centralnej", a politycy i badacze z Rosji konsekwentnie wzmacniają ten alarmistyczny ton, warto przyjrzeć się, jak faktycznie przedstawia się sytuacja islamskiego fundamentalizmu spod znaku ISIS tym regionie.

Według czerwcowego raportu Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych do Państwa Islamskiego w Syrii wyjechał walczyć jeden na 14,4 tys. Turkmenów, jeden na 40 tys. Tadżyków, jeden na 56 tys. Kirgizów, jeden na 58 tys. Uzbeków oraz jeden na 72 tys. Kazachów. Co ciekawe większość jest rekrutowana nie w ojczyznach, a w Rosji, gdzie pracują.

Z publikacji PISM wynika, że poza Turkmenistanem, liczby są skromne w porównaniu do państw Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki, gdzie w szeregach ISIS jest jeden na 5,3 tys. Jordańczyków, jeden na 6,5 tys. Libańczyków czy jeden na 7,3 tys. Tunezyjczyków. Nawet niektóre państwa europejskie przebijają Azję Centralną pod względem liczby bojowników ISIS per capita - jeden na 11,7 tys. Bośniaków, jeden na 23,8 tys. Belgów oraz jeden na 55,2 tys. Francuzów jest obywatelem samozwańczego kalifatu.

O stosunkowo niewielkiej radykalizacji regionu najlepiej świadczy fakt, że z Belgii pochodzi więcej członków ISIS niż z Tadżykistanu, w którym żyje wielokrotnie więcej muzułmanów. A przecież z powyższej statystyki wynika, że to właśnie Tadżykistan uchodzi za najbardziej fundamentalistyczny w Centralnej Azji.

Całościowo liczba bojowników ISIS z Azji Centralnej waha się miedzy 2 a 4 tys. Przy czym uważa się, że górna granica może być zawyżona, a w tej liczbie znajdują się także kobiety i dzieci. Na łamach magazynu "Foreign Policy" John Heathershaw z Uniwersytetu w Exeter podkreślał jednak, że "szacunki i liczby od rządów z Azji Centralnej są wysoce upolitycznione i spekulacyjne. Prosta prawda jest taka, że nikt nie zna dokładnej liczby".

Prognozy

Jak dowidzi raport PISM, Państwo Islamskie nie posiada żadnych struktur regionalnych w państwach Azji Centralnej. Islamiści skupiają się na zorganizowaniu przyczółków w niedalekim Pakistanie i Afganistanie, gdzie jednak muszą konkurować z talibami, z którymi nie jest im po drodze.

Państwo Islamskie w styczniu tego roku ogłosiło powstanie wilajetu (prowincji) Chorosan na terenach Pakistanu i Afganistanu. Nazwa nowej jednostki administracyjnej pochodzi od historycznej krainy, która rozciągała się na terenie dzisiejszego Turkmenistanu, Iranu i Afganistanu

Polscy badacze uważają, że Azja Centralna może pojawić się w kręgu zainteresowania ISIS, jeśli dżihadystom uda się faktycznie zakotwiczyć w AfPak-u. Wówczas będą mogli wykorzystać te kraje jako punkt wypadowy do Azji Centralnej. Pomocny może okazać się Islamski Ruch Uzbekistanu. W sierpniu ta radykalna organizacja, licząca około pół tysiąca członków, przysięgła wierność Państwu Islamskiemu. Na początku września afgański dziennikarz Sultan Faizy szacował w reportażu agencji AP, że ISIS może liczyć w Afganistanie i Pakistanie na około dwa tysiące lojalistów, z czego około 1/4 to właśnie Uzbecy.

Jednak zanim samozwańczy kalifat porwie się na państwa Azji Centralnej, musi ugruntować swoją pozycję w nowym wilajecie, gdzie ma przeciwko sobie około 60 tys. talibów.

Paradoksalnie, Państwu Islamskiemu może sprzyjać nieprzejednana postawa autorytarnych liderów Azji Centralnej, którzy - poza władzami Kirgistanu - nie przebierają w środkach, by utrzymać się na szczycie. - Jeśli reżimy nie dopuszczą politycznej opozycji, obywatele zwrócą się ku opcjom religijnym, bo ich zdaniem są one usankcjonowane przez instancję, która jest ponad każdą świecką władzą i nie mają już żadnych innych opcji. ISIS, które jest częścią "boskiego" projektu, będzie coraz silniejsze i silniejsze - ocenia w wywiadzie dla serwisu "The Diplomat" Tatiana Dronzina z Uniwersytetu w Sofii, która przeprowadziła badania wśród bojowników Państwa Islamskiego z Kirgistanu i innych państw regionu.

Oznacza to, że autokratyczni przywódcy, w imię zabezpieczenia swojej niepodzielnej władzy, kneblują opozycję i prowadzą niebezpieczną grę z urojonym radykalizmem, przy okazji podgrzewając ten prawdziwy, co w przyszłości może mieć opłakane skutki.

...

Chamskie cwaniactwo, az nudne tak prymitywne. Oskarzyc opozycje o terroryzm i bestialsko zwalczac.

BRMTvonUngern

Rosja zapowiada wysłanie śmigłowców bojowych do Tadżykistanu

Rosja zapowiada wysłanie śmigłowców bojowych do Tadżykistanu - AFP

Rosja zamierza wzmocnić swój potencjał wojskowy w Tadżykistanie i wyśle do tego kraju ciężkie śmigłowce bojowe i transportowe typu Mi-24P oraz Mi-8MTV - poinformowały władze wojskowe. Nowe siły będą rozlokowane na lotnisku wojskowym Ajni koło Duszanbe.

Śmigłowce trafią do największej rosyjskiej jednostki wojskowej stacjonującej poza granicami kraju, 201. dywizji zmechanizowanej — zapowiedział przedstawiciel Centralnego Okręgu Wojskowego Jarosław Roszczupkin.
REKLAMA

Jak podaje agencja TASS, zadaniem śmigłowców będzie przewóz ładunków, udział w operacjach desantowych, osłona oddziałów lądowych z powietrza, rozpoznanie, a także ewakuacja rannych.

Nowe siły zostaną rozlokowane na podstawie porozumienia przedłużającego do 2042 roku stacjonowanie wojsk Federacji Rosyjskiej w Tadżykistanie. Porozumienie to podpisano w październiku 2012 roku.

...

Ruscy zrobili tam pieklo.

BRMTvonUngern

Rosja nie wyklucza wysłania wojsk na granicę Tadżykistanu

Przywódcy Kazachstanu i Rosji zaniepokojeni sytuacją w Tadżykistanie - PAP

Prezydent Kazachstanu Nursułtan Nazarbajew powiedział dzisiaj, że razem z prezydentem Rosji Władimirem Putinem jest bardzo zaniepokojony sytuacją w Tadżykistanie. Rosyjskie ministerstwo obrony nie wykluczyło wysłania wojsk na granicę tadżycko-afgańską. Jak podkreśla Reuters - odnotowano w ostatnich tygodniach wzmożoną aktywność talibów.

Wiceminister obrony Federacji Rosyjskiej Jurij Borysow w rozmowie z agencją Reutera zaznaczył, że Rosja mogłaby wznowić operację wojskową w Tadżykistanie, mającą na celu ochronę granic tego kraju. - Nie wykluczam tego. Jak wiadomo mamy tam bazy wojskowe. Nasi przywódcy będą na ten temat dyskutować i decydować. Wszystko jest możliwe - powiedział Borysow.
REKLAMA

W ubiegłym tygodniu rosyjskie władze podały, że zamierzają wzmocnić swój potencjał wojskowy w Tadżykistanie i wysłać do tego kraju ciężkie śmigłowce bojowe i transportowe typu Mi-24P oraz Mi-8MTV, które miałyby stacjonować na lotnisku wojskowym Ajni koło Duszanbe. Wzmocnienie potencjału bojowego jest reakcją na pogarszającą się sytuację na północy Afganistanu i niedawne sukcesy militarne talibów w sąsiadującej z Tadżykistanem prowincji Kunduz.

Pod koniec września władze Tadżykistanu uznały główne ugrupowanie opozycyjne, Partię Islamskiego Odrodzenia Tadżykistanu, za "organizację terrorystyczną" i zakazały jej działalności. Władze oskarżyły członków jedynej do niedawna w Azji Środkowej legalnej partii politycznej, odwołującej się do islamu, że to oni stali za wydarzeniami z początku września. W następstwie rozruchów w stolicy kraju i w innych miejscowościach zginęło prawie 30 osób. Organizacje obrońców praw człowieka, w tym Human Rights Watch i Komitet Helsiński, zarzucają władzom tadżyckim "rozprawianie się z opozycją".

...

Ruscy wspieraja kolejne potwory.

BRMTvonUngern

Tadżykistan: władze zakazują w szkołach choinek

Tadżykistan: władze zakazują w szkołach choinek - Thinkstock

W szkołach w muzułmańskim Tadżykistanie ogłoszono dziś bezprecedensowy dekret rządowy zakazujący w szkołach i wyższych uczelniach stawiania noworocznych choinek, przygotowywania świątecznych potraw i zbierania pieniędzy na prezenty.

Są to najsurowsze ograniczenia wprowadzone w tej byłej republice sowieckiej, której władze już w 2013 roku zabroniły organizowania oficjalnych obchodów powitania Nowego Roku i pokazywania w telewizji publicznej Dziadka Mroza.
REKLAMA

W postsowieckich republikach na dużych placach miast stawiane są choinki. Jednak w stolicy Tadżykistanu, Duszanbe, choinka zostanie ustawiona krótko przed Nowym Rokiem i usunięta na początku stycznia 2016 roku.

W Tadżykistanie od czterech lat trwa dyskusja, czy ubierać choinkę i obchodzić Nowy Rok 1 stycznia. Przeciwko jego obchodzeniu jako chrześcijańskiego święta, wypowiadali się muzułmańscy duchowni i Partia Islamskiego Odrodzenia Tadżykistanu.

...

Satanizm. Jak za Stalina.

BRMTvonUngern

Tadżykistan: policjanci zgolili brody 13 tysiącom muzułmanów

Tadżykistan: policjanci zgolili brody 13 tysiącom muzułmanów

Na południu Tadżykistanu policjanci zgolili w zeszłym roku brody 13 tysiącom muzułmanów. Władze uznają brody, zwłaszcza "za długie i zaniedbane" za oznakę radykalnie islamistycznych poglądów - poinformowała policja.

Brodatych wyłapywano na targowiskach i innych miejscach publicznych, po czym golono ich przymusowo. Ponadto dwa tysiące kobiet nakłoniono do zdjęcia muzułmańskich chust. Pozamykano też sklepy, w których sprzedawane były "nietadżyckie ubrania".
REKLAMA

Władze Tadżykistanu od lat usiłują ograniczać wpływy z zewnątrz, chcąc w ten sposób powstrzymać szerzenie się islamizmu. W zeszłym roku prezydent Emomali Rachmon zabronił nadawania dzieciom cudzoziemskich imion.

MSW Tadżykistanu, skonfrontowane ze skargami przymusowo ogolonych, twierdziło w zeszłym roku, że nikt nie zlecał policji takich działań.

...

Jak w Rosji za Piotra.

BRMTvonUngern

Śmierć grupy zachodnich turystów w Tadżykistanie nie była efektem wypadku drogowego, jak początkowo przypuszczano, a zabójstwem. Tak wynika z informacji przekazanych przez ministra spraw wewnętrznych kraju Ramazona Rahimzody.

Śmierć zachodnich turystów w Śmierć zachodnich turystów w Tadżykistanie. Władze: To nie był wypadek...

...

O to sie stalo! Kto?

BRMTvonUngern

Tadżycki lub rosyjski samolot zbombardował w niedzielę powiat Durkad w prowincji Tachar w północno-wschodnim Afganistanie w pobliżu granicy z Tadżykistanem...

Nalot przy granicy z Nalot przy granicy z Tadżykistanem. Nikt się nie przyznaje

...

Ruscy ,,cwicza".

BRMTvonUngern

Tadżykistan: Bunt w więzieniu o zaostrzonym rygorze. Nie żyje nawet 27 osób

Przynajmniej 25 więźniów i dwóch strażników zostało zabitych po wybuchu zamieszek w więzieniu o zaostrzonym rygorze w Tadżykistanie.

...

Horror.

BRMTvonUngern

32 ofiary buntu i pacyfikacji więzienia dla islamistów w Tadżykistanie

Bunt wybuchł w więzieniu pod Duszanbe, gdzie karę odbywali bojownicy tzw. Państwa Islamskiego, ale też opozycjoniści, których władze oskarżają o ekstremizm. Większość zabitych to ofiary służb pacyfikujących kolonię karną.

...

Oczywiscie ,islamisci' to wymysl Ruskich zeby okupowac ten kraj. Spoleczenstwa postsowieckie sa bezbozne.

BRMTvonUngern

14 więźniów zmarło po zjedzeniu chleba. Śledztwo ws. zatrucia w Tadżykistanie.

W Tadżykistanie wszczęto śledztwo w sprawie śmierci 14 więźniów. Ministerstwo sprawiedliwości tego kraju poinformowało, że więźniowie otruli się chlebem, kiedy przewożono ich z północnego obwodu sogdyjskiego do więzień w południowej części Tadżykistanu.

...

To dopiero!

BRMTvonUngern

Dziennikarze zabici podczas protestów w Tadżykistanie.

Dwóch dziennikarzy RFE/RL's Tajik Service zostało zaatakowanych 17 maja przez nieznanych napastników po tym, jak przeprowadzili wywiad z aktywistą oskarżonym o zorganizowanie marszu protestacyjnego w niespokojnym tadżyckim regionie Gorno-Badachszan, który okazał się śmiertelny

...

Ruski świat.

BRMTvonUngern

Masakra cywilów w Tadżykistanie. „Ruszan jak Bucza. Wszędzie zabici”

W miejscowości Ruszan, położonej w autonomicznej prowincji Górski Badachszan w Tadżykistanie, doszło w maju do masakry ludności cywilnej przypominającej wydarzenia w ukraińskiej Buczy - poinformował portal thediplomat.com, powołując się na tadżycką dziennikarkę Anorę Sarkorową.

KOMENTARZE (6) : najstarszenajnowszenajlepsze

Artorn10 41 min. temu+2
o tym nikt nie mówi...

udostępnij

Elmaak 16 min. temu+1
@Artorn10: Daleko. Francuzi i Niemcy tez nie za bardzo przejmują sie UA.

...

,Europejczycy' to by chętnie dowalili Polsce a co tam Tadżykistan!

Straszne wieści! Bestasialstwo ludobójstwo.Miejscowy psychol o wyglądzie brata bliźniaka Breżniewa stosuje metody ruskiego świata! Bombardować!